HomeNieuwsLifestyleCasual games in de schijnwerpers – worden ze binnenkort populairder dan klassieke...

Casual games in de schijnwerpers – worden ze binnenkort populairder dan klassieke videogames?

De gamingmarkt is stilletjes veranderd. Waar vroeger grote namen, diepgaande verhaallijnen en urenlange gameplay de norm waren, hebben kleine, snelle spelletjes nu de overhand gekregen. Ze zijn kleurrijk, eenvoudig en vaak gratis – en juist daarom levensgevaarlijk voor de gevestigde grootheden in de branche.

Casual games, ooit weggehoond als digitale fastfood, knagen vandaag de dag genietend aan de troon van de klassieke videogames. Tijd om deze trend eens nader te bekijken.

Wat zijn casual games eigenlijk en waarom speelt iedereen ze ineens?

Wat zit er precies achter het begrip casual games? In feite zijn het games die geen uithoudingsvermogen vereisen. Snel te begrijpen, meteen te spelen, op elk moment te onderbreken, zo zijn online casino spellen België bijvoorbeeld erg populair. Je hebt geen kennis van consoles of een gaming-setup met RGB-verlichting nodig. De instap is gemakkelijk, de spelmechanica spreekt voor zich. Geen lange tutorial, geen ingewikkelde toetscombinaties, geen achtergrondverhaal dat je eerst op Reddit moet ontcijferen.

De klassieker onder deze spellen is het match-3-principe, zoals bekend van “Candy Crush” – een evergreen die vrijwel elke metrorit in een suikerbom verandert. Ook titels als “Wordle”, de dagelijkse woordpuzzel, of “Two Dots”, een minimalistische puzzel met verslavende factor, behoren tot deze categorie. Ze hebben allemaal één ding gemeen: ze stellen geen eisen, ze nodigen uit. En dat is precies wat ze onderscheidt van hun grote broers, de klassieke videogames, die vaak urenlange sessies, complexe besturing en een diepe onderdompeling in andere werelden vereisen.

Terwijl een “Elden Ring” volledige concentratie en veel frustratiebestendigheid vereist, volstaan bij een casual game een paar vrije minuten op de bank. Dat betekent niet dat casual games triviaal zijn. Ze voorzien gewoon in een andere behoefte – een behoefte die eerder vraagt om afleiding dan om uitdaging.

Van nichetrend tot massafenomeen – hoe casual games mainstream werden

De opkomst van casual games begon niet in studio’s met miljoenenbudgetten, maar in de broekzakken van mensen. Met de opmars van de smartphone werd gamen mobiel, altijd beschikbaar en volledig losgekoppeld van de klassieke gaming-setup. Plotseling was er geen console meer nodig. De game was er, direct tussen de mail en de agenda-app.

App-stores hebben dit nog verder aangewakkerd. Games waren gemakkelijk te vinden, snel te downloaden en in veel gevallen gratis aan te bieden. De monetarisering verliep via advertenties en in-app-aankopen, wat voor veel ontwikkelaars een lucratief bedrijfsmodel bleek te zijn. De drempel om te beginnen was verdwenen en daarmee ging de deur open voor een geheel nieuwe doelgroep.

Ook sociale netwerken gaven de trend een duwtje in de rug. Wie geen vrienden had in “FarmVille”, kwam niet verder. Lives, coins of highscores werden gedeeld, becommentarieerd en doorgestuurd. De games werden sociaal, zonder ooit echt een multiplayer-ervaring te bieden. Het was al genoeg als je eigen voortgang in de vriendenlijst verscheen. Peer pressure op pixelbasis.

Wie zit er eigenlijk achter het touchscreen – een blik op de spelers

De spelersbasis van casual games is net zo divers als de snoepjes in “Candy Crush”. Van tieners tot grootmoeders, iedereen die een smartphone kan bedienen, is hier te vinden. Opvallend is het hoge percentage vrouwelijke spelers – een duidelijk verschil met de klassieke gamingcommunity, waar mannen lange tijd domineerden.

Ook in de leeftijdsgroepen boven de 40 is het format populair. Dat is geen wonder, want veel casual games doen qua structuur denken aan bekende analoge spelprincipes zoals kruiswoordpuzzels, memory of kaartspellen. De drempel om iets nieuws te proberen is dan ook laag. Wie het scherm aanraakt, speelt meteen mee. Geen installatie, geen updates, geen chaos.

De speeltijd wordt vaak verdeeld over kleine stukjes gedurende de dag. Een rondje in de wachtkamer, twee zetten tijdens de lunchpauze, vijf levens ’s avonds op de bank. Het gaat niet om highscores, maar om kleine successen. Om afleiding, niet om adrenaline. Om routine, niet om prestaties. Dat onderscheidt casual gamers duidelijk van de traditionele gamers, die zich meten in epische raids en ranglijstspellen.

Omzet, bereik, marktmacht – hoe casual games de branche op zijn kop zetten

Wat lijkt op een leuk tijdverdrijf, is in werkelijkheid een miljardenbusiness. Casual games genereren gigantische omzetten, vaak met verbazingwekkend lage productiekosten. De truc zit hem in het volume. Veel spelers, veel microtransacties, veel advertentieklikken – dat loopt snel op.

Titels als “Candy Crush” en “Clash of Clans” behoren tot de best verkochte games ter wereld. Ook geografisch kent de trend geen grenzen. In Azië, Noord-Amerika en Europa lopen casual games als gesmeerd. Geen wonder dat grote spelers al lang op de trein zijn gesprongen. Studio’s als Zynga, King en Supercell hebben zich volledig aan dit genre gewijd, terwijl ook giganten als Nintendo experimenteren met mobiele spin-offs.

Tussen Candy Crush en Elden Ring vervagen de grenzen tussen genres

Games zijn al lang niet meer zo duidelijk onderverdeeld als vroeger. Tussen hardcore en mobiel duikt een nieuw soort titel op die het beste van beide werelden probeert te combineren. Hybride games geven het voorbeeld: eenvoudige mechanica, maar met strategische diepgang. Korte spelrondes, maar met langdurige motivatie.

“Clash Royale” combineert bijvoorbeeld het verzamelen van kaarten met realtime PvP. Of mobiele titels zoals ‘Choices’ zetten in op visuele romans waarin beslissingen echte gevolgen hebben. De look blijft casual, maar de gameplay gaat dieper.

Tegelijkertijd kijken ook klassieke games naar het succes van de casual wereld. Beloningen voor dagelijks inloggen, intuïtieve menu’s, stijlvolle avatars – veel van deze elementen komen oorspronkelijk uit de mobiele hoek. De grens is niet meer strak getrokken, maar is eerder een soort vloeiende overgang geworden. Sommige games verschijnen zelfs direct op meerdere platforms, zowel mobiel als stationair.

Het resultaat is een spannende grijze zone waarin innovatie floreert. Casual en core versmelten, soms elegant, soms chaotisch. De een vreest een vereenvoudiging van gaming, de ander ziet het als een democratisering. Uiteindelijk telt wat werkt – en wat mensen graag spelen.

Wat blijft er over van de klassieke videogame en waar gaat de reis echt heen?

Ondanks het succes van casual games heeft de klassieke videogame nog lang niet afgedaan. Integendeel. AAA-titels blijven uitstekend verkopen. Blockbuster-releases domineren de krantenkoppen van de gamingwereld. Games als “The Last of Us” of “God of War” bewijzen dat verhalende diepgang, uitgebreide werelden en cinematografisch design nog steeds gewild zijn.

Maar er is beweging in het spel. Het spelerspubliek groeit niet alleen in diepte, maar ook in breedte. Wie begint met casual games, komt misschien uiteindelijk toch terecht bij een rollenspel of strategiespel. En wie jarenlang alleen core games heeft gespeeld, ontdekt misschien de ontspannen kant van gaming op de mobiele telefoon.

Foto van Onur Binay via Unsplash

POPULAIRE ARTIKELS

Gelijkaardige Artikels